Sunday, June 2, 2013

PINOY GOT TALO SEASON 4

Pakiramdam ko hindi naman talagang talent ng contestant ang criteria nu'ng tatlong judge ng PGT kundi naghahanap lang sila ng ima-manage na 'talent' .

Kumbinsido ka ba sa mga sinasabi nila tungkol sa mga contestant? Ako madalas hinde. 

Kung wala ka ring magawang tulad ko, basahin mo kung bakit hindi ako bilib du'n sa tatlong  kumag na judge.

Napanood ko si Chaeremon Basa nung semi-finals. Siya ‘yung batang nag-flair tending. Sa kabila ng husay niya, ng lupet sa pag-juggle, ng precision ng kanyang movements, ng intensity, ng entertainment value nu’ng performance niya, at sa dami ng bumoto, inilaglag siya nung judges sa hindi ko maintindihang dahilan. Dapat nasa finals siya dahil worth 2M naman ang act niya.

Napanood ko rin si Frankendal, ‘cyr wheel dancer ‘ daw. Ano naman ang kasayaw-sayaw du’n sa paiko-ikot na dambuhalang sinsing? Wala naman akong nakitang kabilib-bilib sa ginawa niya maliban sa hindi siya tinatablan ng hilo. Pero pinuri-puri siya ng judges, halata namang sinulat lang ng kung sinong writer 'yung sinasabi nung isa. At ayun nga, nasa finals siya, muntik pang manalo.

Ang Zilent Overload naman, kung sa araw mo pinanood parang pang-ordinaryong town festival lang. Palakad-lakad, konting talon, wagayway nung malalaking pamaypay, at 'yun, finalist na? Kung may talent man du'n sa ginawa nila, palagay ko eh 'yung mga gumawa ng costumes. Para silang mga gumagalaw na neon lights 'di ba? 

'Yun dalawang driver, wala akong clue kung bakit nasa PGT. Okey, magaling silang mag-drive at mag-park siguro ng kotse, pero nasa'n 'yung entertainment du'n? Mapapaisip ka tuloy na baka may kung sino'ng malaking tao sa ABS-CBN ang syota nu'ng dalawa. Medyo guwapo lang, finalist na?

'Yung MP3 band, well, marunong tumugtog at kumanta pero ordinaryo lang sila sa isang marunong makinig. Sa tutoo lang, hindi ko maintindihan ang sinasabi nung bokalista nila. Sana ibinigay na lang 'yung slot nila sa mas matinding mag-perform tulad nga ni Chaeremon Basa. 

Ang wala akong reklamo kung sila ang nanalo ay ang D'Intensity Breakers. Malupit ang performance nila. Precise din ang movements. Ang taas tumalon. Matindi ang intensity. Fixating panoorin. Malakas ang entertainment value. Pero ayun talo. Anlabo.

And the winner is!  Napanood ko na siya sa youtube kaya natuwa ako nu'ng  makita ko siya sa auditions ng PGT. Okey naman ang pagkanta niya. Pero may nahalata agad ako. Iba ang takbo ng queries nung judges especially Ms Kris.  Parang may binubuong istorya na usually ay para makakuha ng simpatiya ng viewers. May sad story agad-agad. (Na paboritong gamitin ng mga tume-table sa mga beerhouse.)

No doubt, may boses si Noel Manlangit, may lung power. Pero kung ang babasehan ay ‘yung performance niya nung finals night, medyo magkakaro’n ka ng duda kung siya dapat ang nanalo.

Obviously, na-coach siya para sa finals night dahil parang hindi spontaneous ang pagkanta niya.  Bukod do’n ‘yung piyesa niya ay parang isang mahabang intro ng kanta. Parang first movement ng isang sonata. Hihintayin mo ‘yung second movement pagkatapos ng huling mataas na notang ibinunghaliti niya. 

E ‘di hinintay ko nga ang kasunod. Biglang nagpalakpakan, tapos nagsalita na ‘yung dalawang host. Tapos na pala ‘yung kanta! Ang narinig ko lang ay batang tumitili at nagsisigaw ng kung anu-anong hindi ko maintindihan dahil sigaw nga ang ginagawa niya. Walang kilabot, walang tumayong balahibo, walang nasundot na 'feeling'.    

Palagay ko ‘yun ang itinuro ng coach. Ibigay ng husto ang buong lung power para magulat ang audience.  Pero sa isang marunong ngang makinig ng music, that performance was anything but worth the top prize.  Bagsak siya sa clarity, madumi ang delivery ng pyesa, ang dynamics ay nakalimutan. The notes were there but the sweet highs and lows  were terribly missing. Para siyang jet na pa-take off na hindi naman nag-take-off.  Parang motorsiklong  nirebolusyon ng  nirebolusyon tapos ay biglang pinatay. Biten. Nganga.

Pero siya, si Roel Manlangit ang nanalo. Wala na, tapos na. Talo.

Sana lang, kung walang balak palitan ang mga judge, mag-aral naman sila sa marunong mag-judge para hindi naman nakakainsulto ‘yung mga sinasabi nila.

‘Yung lalaki, nagha-hang muna bago mag-salita. Antagal mag-iisip tapos 'pag nagsalita, “amazing” lang pala sasabihin. Hindi man lang magpaliwanag kung ano ‘yung nakita at narinig niya sa performance.

‘Yung isa, pinakamatindi ng linya ‘yung- “Binuhay mo ang katawang lupa ko.” Wala ring masabi kung ano ang meron o wala du’n sa nakita at narinig.

At ‘yung pangatlong judge, halatang wala ring alam sa ginagawa niya kundi hanapin kung ano ang kabenta-benta sa taong nasa harapan niya.

Wala sa kanilang tatlo ang objective na judge. Meaning, kaya sila subjective ay dahil naghahanap lang sila ng ‘talent’ na pwede nilang i-manage.

“Talent” na ipa-package para ibenta. 

Talo...



*****
3:01 AM
April 03, 201
Edwin M. Quismundo